Geografija i klima Tunisa

Više od dve trećine površine Tunisa pripada niziji. Planinska oblast nadmorske visine 600-1200 metara je na severozapadu i zahvata istočne lance Atlasa koji iz Tunisa prelazi na zapad u Alžir. Južnije se prostziru lanci saharskog Atlasa, sa najvišim vrhom Džebel Čambi (1544 metara), koji ponekad iznenadi snežnim belim prekrivačem. Planinski venci razdvojeni su plodnom dolinom najveće reke Međerde, jedine reke slanog toka. Ostala rečna korita us mahom suva i zovu se vedovi.

Nizija zahvata severoistočni, istočni i južni deo Tunisa, nadmorske visine do 400 metara, sa niskim brežuljcima. Ako biste prokrstarili ovom zemljom od obale Mediterana na severu do krajnjeg juga boje reljefa pojavile bi se u tri osnovna izdanja: zelenilo na severu, zemljište prošarano oskudnim biljem u polupustinjskim delovima zemlje i golo pustinjsko tlo na jugu.

Klima je sredozema i suptropska. Srednje temperature u obalskom pojasu u najtoplijem julu su 26,2°C, a u najhladnijem jauaru 10,6°C. Najviše padavina ima u šumovitim severnim krajevima (1.000-1,500 ml godišnje), u centralnom delu od 600-400, a na jugu 200-100 ml. Prema severoistoku duvaju vlažni vetrovi Sredozemnih mora, a ka jugu suvi pustinjski vetrovi. Oni nose oblake peska, šireći pustinjske prostore, kojima se čovek suprotstavlja prirodnim i veštačkim branama, planinskim vencima i zasadima, kao i ogradama ispletenim od palminog lišća.