LjUDSKI I PRIVREDNI POTENCIJALI

Prosečan godišnji privredni rast poslednjih petnaestak godina je oko pet posto. Zahvaljujući prilagođenoj pravnoj regulativi i poverenju investitora ulaganjem stranog kapitala otvoreno je oko 2,500 preduzeća. Strane investicije su sa 448 miliona u 1989. porasle na 1,2 milijarde dinara u 2002., najčešće uz partnerske odnose sa tuniskom privredom.

Cilj je da se tržišnom ekonomijom postepeno prevazilaze naselđeni problemi (nezaposlenost, spoljni dugovi) i da se zemlja pridruži klubu razvijenih. Za to postoje ljudski i prirodni potencijali i dostignuća koja Tunis ubrajaju u najrazvijenije zemlje regiona. Zahvaljujući ubrzanom rljastu standarda stanovništva broj onih koji pripadaju srednjoj klasi dosegao je čak 80 posto. Toliki je i postotak porodica koje imaju svoje kuće ili stanove, oko 95 ima električnu energiju, devet od deset porodica ima pitku vodu. Digitalna telefonska veza sa tri linije u 1987. dostigla je 45 linija na 100 stanovnika u 2004. Mobilne telefone poseduje više od dva miliona Tunižana. O kakvom značajnom usponu je reč svedoče i sledeće brojke: šezdesetih godina trećina Tunižana živela je ispod granice siromaštva, da bi danas taj broj bio sveden na samo četiri posto. Socijalnu pomoć prima manje od 150.000 Tunižana. Prema tuniskom uzoru Generalna skupština OUN inicirala je formiranje svetskog fonda solidarnosti za borbu protiv siromaštva.

Ekonomija Tunisa

U nacionalnom dohotku učešće usluga je oko 55 posto, industrije 30, a poljoprivrede oko 15 posto. Cene su stabilne: inflacija godišnje iznosi oko 2,5 posto. Tunis je prva zemlja izvan Evrope s kojom je Evropska unija 1995. potpisala ugovor o asocijaciji. Glavni izvozni aduti su petrolej i gas, tekstil, fosfati, gvozdena ruda, olovo, cink, so, maslinovo ulje, urme, parfemi, ribe, vina, naravno i turizam… Uvoze se mašine i oprema, tekstilni proizvodi, hemiklaije, hrana…

Poljoprivreda zapošljava 23 popsto radne snage. Uprkos oskudici vode navodnjava se 13 posto od ukupno 18 posto obradivih površina. Osim žitarica i povrća, veoma je razvijeno i voćarstvo. Masline beru sa oko 35 miliona stabala, urme sa četiri miliona palminog drveća, a uzgajaju i velike količine limuna, pomorandži i lešnika. Veoma je duga tradicija proizvodnje grožđa i kvalitetnih vina, poput „Magona“, čiji koreni sežu do Feničana i Kartagine. Ribarska industrija pokriva šest odsto potreba hrane. Godišnji ulov je 95.000 tona (sardine, tuna, bela riba…).

Prosecna plata u Tunisu je u 2014 godini iznosila oko 300 EUR.